Ιστορία του χωριού Πλάκα

Στο χώρο αυτό ήταν το χωριό Πλάκα 
Σήμερα έχει κτιστεί το ξωκλήσι Αγιο Πνεύμα 
&&&&&&&&&&

Η ακριβής Ιστορία του χωριού Πλάκα αναλύεται πιο κάτω , ακριβώς
 όπως έχει γραφεί ,  στα παλαιά αρχεία
που ευρίσκονται στην Βιβλιοθήκη Ρεθύμνης ,Αγία βαρβάρα  .

Τα προσκόμισε ο πατήρ Στυλιανός Ριτζάκης
 Ιερέας της εκκλησίας Α Ανδρέας ,του Οικισμού Άγιος Ανδρέας Ρεθύμνου

H ιστορία του Χωριού Πλάκα

Η Ιστορία μας είναι το έτος 1770 ,ήρθε γραμμένη
από κάποιο ιερομένο της νήσου Μήλου ,που υπηρετούσε την Παναγία Αδάμαντος .

Αυτά του τα είχε διηγηθεί ,ένα παιδί μεγαλοπό από την Πλάκα Ρεθύμνης , όπως τα είχε πεί το παιδί ,στον Παπά –Δημήτρη θα τα πούμε .¨Ημουν μεγαλοπός και έβοσκα τσι αίγες μας εις την κορυφήν τσι κεφάλας ,όταν τουρκέψανε οι Χριστιανοί στον Αι Ανδρέα μαζί και ο Παπάς
έκουσα το ….ουρί ? μα δεν εκάτεχα ίντα τονε .

Το βράδυ μούπενε η μάνα μου ,’ότι ήρθενε ορντού ( διαταγή ) στον Αι Ανδρέα και πιάσανε τσι Χριστιανούς , στον Αι Γιώργη ,Τουρκέψανε ούλοι , εις την Πλάκα στο χωριό μας πράμα δεν μας εκάμανε ,μόνο πως ήρθανε αρναούτες απ όξω από το χωριό ,εγώ που σας τα λέω είμαι του Καλυγιανο-Κωστή κοπέλι.Ημείς είμαστε σκλάβοι εις του Γιαννίτσαρου ,απού ήτανε τα κονάκια του εις το στρογγυλό κεφάλι , και περνούσαμε καλά .
Αλλά ύστερα έκαμε ο δάσκαλος ( Δασκαλογιάνης ) την επανάστασι και συκοθήκανε και τα τρία κάστρα ,ετοτεσσάς μας εφοβερίζανε τα Τουρκάκια .
Οι Τούρκοι είχανε κουρμπάνι εις την χώρα , Οι Χριστιανοί επιένανε όμορφους κρυγιούς και τσι πουλούσανε στη Χώρα και πήγανε και ο μπάρμπας μου ο Παυλής να πουλήση ένα , εις το αμπουχούρι ήτανε ένας Μπίμπασης και έσερνε τον κγαβάζη του

Ο Μπίμπασης εσυφώνησε , με τον μπάρμπα μου ,αλλά ο καβάζης δε τονε πλέρωνε , και κάνανε καυγά , ο μπάρμπας μου με μια γροθέ έχυσε τα μάτι του καβάζη , .ο Μπίπασης επήγε στου πασά και τούπε νε ίντα καμε ο Καλληγιανο-Παυλής του Καβάζη του.

Εγώ εκείνηνα τη μέρα ετσιριάσαμενε τσι αιγες του Γιανιτσάρου εις τσι σπίλιους ,ο πατέρας μου

ού πενε να τσι πάω στσι ζαράδες στην βρύση ,γιατί εκείνος θα πάη να δώση το αλώνι μας του αέρα .

Το βράδη επήγα τσι αίγες εις τσις σπίλιους , μα ο πατέρας μου έλειπε.Και πήγα στο κονάκι του αφεντικού ,και ηύρικα τη μάνα μου τζαγκουρνομαδισμένη ( να γδέρνεται στα μάγουλα ) και τον Αλή που ήτανε Μπας Τσαούσης , μα η μάνα μου δεν μούλε πράμα ,εκάτσαμε κάμποσες μέρες , μα δε μάφήσανε να πορίσω όξω

Μια αργαδυνή ήρθε ένας μποιλής μ΄άλλους δυο τρείς νομάτους .

Και θυμούμε και το νέκαμε ο Αλής ένα γράμμα και με πήρενε και μένα και τη μάνα μου , και μας εβάλανε σε ένα τρικάταρτο ,και θυμούμε και βάστα η μάνα μου βραστά λάχανα και φάγαμενε ,ρωτώ τη μάνα μου πούνε ο πατέρας μου και μου λεγε πως θα πάμε να τονέ βρούμενε.

Φτάξαμε στη μήλο , εκιά εβρήκαμε και άλλες φαμελιές από τη Κρήτη

Και εκειδά έκαμε η μάνα μου την ιστορία πως έμπεψε ο πασάς ένα γράμμα των Αρναούτιδων και συκωθήκανε μια ταϊτερινή και τσι σουγκίσανε μικρούς μεγάλους , και τσι βάλανε σε ένα σε ένα νταύκο μπροστά την εκκλησία

Μετά 20 χρόνια κατέβηκα στο ρέθεμνο ήτανε ο τόπος υσυχασμένος

Επήγα στο χωρι’ο μα δεν ηυρηκα το σπίτι μας ,μονό το γνώρισα το τόπο από μια μεγάλη ελέ απούτανε στην αυλή μας

Επήγα και στο στρογγυλό κεφάλι ( περιοχή ) μα το παλιό αφεντικό μας ο
 Γιαννίτσαρος ήτανε αποθαμένος .

Η Φατουμέ ήτανε όμορφη γυναικα και μούλεγε και η μάνα μου πως ήθελε να Ρωμιέψη ,
’εκατσα πολλές μέρες στο κονάκη

Ο Αλής ήτανε μεγάλος αξιωματικός γινομένος , αλλά ήτανε αρρωστάρης και και έπιενα από την κάτω βρύση του χωριού και του κουβάλουνε νερό .

Και μια μέρα μου λέη η Φατουμέ , αν θέλω να ξετζεμπερωθή και να μ΄ακλουθήξη να τινε πάω στη Μήλο γυναίκα μου ,και αυτή θα κλέφη και του Αλή τα σακούλια όλα , και τινε πήρα μαί με τα σακούλια ,αλλά ήτανε γρε και δεν εκάμαμε κοπέλια

Ο Αλής μούγραψε να την πάρω να πάμε στη Κρήτη και θα μου δώση όσο τόπο πιάνουν τα περιστέρια του ,αλλά δεν κατέβηκα γιατί φοβήθηκα ότι θα με σφάξη.

( Τα χρόνια εκείνα μοίραζαν τη γή βάζοντας περιστέρια να πετάνε πρώτη φορά .Οπου καθόταν τα περιστέρια μέχρι εκεί πήγαινε το χωράφι )


Ο Γάμος της Τουρκάλας νύφης και το κάψιμο του χωριού πλάκα
Όπως μας τα περιέγραψε ο πατήρ Ριτζάκης Στυλιανός κατά την παράδοση

Πήγαινε η Τουρκάλα νύφη πάνω στο άλογο με συνοδεία Τούρκων από το χωριό Παλαίλιμνο να παντρευτεί στο χωριό Καπερδιανά

Στο σημείο που ήταν το χωριό Πλάκα ( σήμερα είναι το ξωκλήσι του Αγ. Πνεύματος έπαιζαν τα παιδιά μπάλα αλλά όχι όπως αυτή που είναι σήμερα –δεν υπήρχε –Φούσκα από το στομάχι του γουρουνιού .Πάει η φούσκα στ άλογο και ξαφνιάζεται και πέφτει
 η Νύφη με αποτέλεσμα να σπάσει το πόδι

Όμως οι Τούρκοι τη πήγαν να παντρευτεί αλλά είπαν στα παιδιά Όταν γυρίσουμε θα τα πούμε

Μετά το γάμο γύρισαν και κάψανε όλο το χωριό .